Ayşe Öner Hamile Rehberlik Hizmetleri
İlgili Yazılar
Öncelikle bu konu oldukça kişisel bir konu. Uzmanların bu konuda bir çok görüşü var ama ben hiçbir uzman görüşüne hem katılıyorum hem katılmıyorum! Neden mi? Çünkü bebek ve çocuklar ile ilgili bu sınırlamalar araştırmaya değil, teoriye dayanıyor. Bu noktada aileler bu konuda karar verirken kendi istekleri ve çocuklarının durumunu göz önünde tutarak bir karar vermeli! Yani her iki taraf da böyle bir ayrılığa ruhen ve fiziken hazır olmalı. Tabii kişisel fikrim bu sürecin çok uzatılmaması!
Peki ,ben ne yaptım? Bütün uzman görüşlerini okudum, dinledim… Çocuğumun yapısına ve benim içsel dünyama uygun bir karar aldım.
Mira Naz doğduğunda 8 ay bizim odamızda, kendi yatağında yattı. Sonra ben ileride bu durumun daha zor olacağını sezinlediğim için odayı ayırmaya karar verdim. Tek başıma verdim 🙂 Zira eşim için bu süreç oldukça zor geçti. Mira zorlanmadı ama baba Ümit oldukça zorlandı! Uzun bir süre odanın kapısının önünde yattı 🙂 Sonra koridor, sonra bizim odanın kapısı ve en sonunda yatağı buldu Ümit! Yavaş yavaş, alışa alışa uzaklaştı kızının odasından. Ama ikinci bebeğimiz Eliz için ince ince düşündük. Yatak odasında kalırsa Mira’da bizimle yatmak isteyebilirdi. Bu sefer x 2 zor bir durum oluşabilirdi sonrasında. Birbirlerini uyandırma riskini de düşünürsek aynı odada kalma fikrinden vazgeçtik. En iyisi tabii eviniz müsait ise yeni doğana da ayrı bir oda hazırlamak. Bizim de ufak bir oturma odamız vardı ve eşyalarla vedalaşıp, yeni aile üyemize minik bir oda hazırladık. Anneye ve kokusuna ihtiyacı olduğu için ben de bir süre Eliz’in odasında kalmaya karar verdim. Çünkü ruhen ve fiziken anneye ihtiyacı olduğu bir dönem.
Eliz yaklaşık 2,5 aylık ve ben hala Eliz ile kalıyorum. Daha doğrusu konar göçer bir hayat yaşıyorum. Gece uyanıp arada anne benim yanımda yatar mısın biraz diyen büyük kızım, bazen kendi yatağım ve çoğunlukla minik kızımın yanında geçen gecelerim var 🙂 Çok şükür sağlıkları yerinde olsun, ben halimden memnunum.
Tabii bu kadar odayı rahatça dolaşabiliyorsam, kulağımın dibinde telsizle geziyorum. Bana nefesim kadar yakın olmadığı durumlarda telsiz benim için şart.
Piyasada birçok ürün var. Hepsi de bazı teknik donanım farklılıkları dışında hemen hemen aynı hizmeti veriyor. Seçenek bol olunca insan bazen şaşırıyor. E hal böyle olunca da kullanan annelerin tecrübelerine bir göz gezdirmek gerekiyor.
Ben Philips Avent’in Dect Digital Bebek Telsizini kullanıyorum. Çok ama çok memnunum. Olması gereken bütün özellikler var :
- Cep telefonu, v.b diğer aletlerden dolayı oluşan parezitlenmeyi önleyen özel Dect Digital teknolojisi… Cızır cızır kulak tırmalayan ses yok,
- Bebek monitörünün ve ebeveyn ünitesinin bağlantıda olduğunu gösteren uyarı lambası,
- Hem elektrikle, hem pille, hem de şarj edilebilir pille çalışması,
- Kristal netliğinde ses,
- Ebeveyn monitörünün ses düzeyinin ayarlanabilir olması,
- Oldukça hafif oluşu,
- 50 mt iç mekan / 300 metre dış mekan menzili olması.
Dedektif Anne öneriyor. Tercih sizin. Telsiz her zaman şart. Bir tek ayrı odalarda mı gerekli telsiz… Tabii ki hayır.
Komşu kaçamağı,
Anne-Baba Saati,
Mutfakta biriken işler,
V.s V.s….
Kısaca bebeğinizde kısa sürede olsa farklı ortamlarda geçireceğiniz zaman dilimleri için olmazsa olmaz!
Anne babalarında ufak bir nefese ihtiyacı var.
Anne baba saati başlayınca, şöyle ayaklarınızı uzatıp eşinizle, dostunuzla sohbet etmenin tadını çıkarın.
Geceniz bol uykulu, telsiziniz açık olsun 🙂
Sevgiler….
